Osoba posiadająca niechciany tatuaż ma do wyboru kilka metod jego pozbycia się.
Pierwszą metod jest cover-up, czyli przerobienie niechcianego tatuażu na inny. Na takie rozwiązanie mogą zdecydować się osoby, które nie chcą definitywnie pozbyć się ozdoby ze swojego ciała, są niezadowolone z posiadanego tatuażu z powodu niedbałego wykonania, lub z biegiem lat przestał im się podobać dany wzór (np. naga kobieta pasująca do wojskowych koszar nie koniecznie musi się podobać obecnej „cywilnej” partnerce,lub wyznanie 'Kocham Marka' straciło na aktualności). Jedną z zalet tej metody jest to, że w przeciwieństwie do pozostałych metod, nie pozostawia blizn.
Innym sposobem jest wprowadzenie pod skórę w miejscu, w którym znajduje się tatuaż, ekspanderów powodujących rozciągnięcie się skóry. Jej nadmiar można następnie, wraz z tatuażem, wyciąć. Główną wadą jest pozostanie blizny.
Najnowszą metodą stosowaną do usuwania tatuaży jest laser. W nowoczesnej medycynie lasery mają bardzo szerokie zastosowanie, głównie w diagnostyce i terapii. Spośród wszystkich znanych źródeł (zarówno naturalnych jak i sztucznych, stworzonych przez człowieka) emitują najjaśniejsze światło. Unikalne właściwości laserów umożliwiają wywołanie w żywej tkance efektów niemożliwych do osiągnięcia dotychczas przy zastosowaniu innych metod. Właściwości światła laserowego umożliwiają precyzyjną kontrolę energii działającej na badaną lub usuwaną tkankę, przy minimalnych uszkodzeniach otaczających struktur. Użycie laserów umożliwia dotarcie do głębiej położonych tkanek bez uszkodzenia wierzchniej warstwy skóry. Ogólnie rzecz ujmując, mechanizm działania polega na wytwarzaniu prze światło ciepła, które podgrzewa komórki z barwnikiem do temperatury wystarczająco wysokiej do wybawienia spod skóry barwnika. W przypadku usuwania tatuażu adresatem energii laseru jest barwnik, który pochłania ją i zamienia na ciepło, podnosząc temperaturę komórek zawierających barwnik. Gdy komórki zawierające barwnik osiągną wystarczająco wysoką temperaturę, są niszczone i po pewnym czasie usuwane przez organizm. Ważne jest takie dobranie parametrów używanej wiązki świetlnej, aby obszar z tatuażem został usunięty bez zniszczenia zdrowej skóry, oddzielającej zmianę od źródła światła oraz innych otaczających tkanek. Aplikowane światło przenika przez naskórek bez podgrzewania go ponad próg zniszczenia. Efektywna terapia może składać się z kilku zabiegów wykonywanych w ciągu kilku miesięcy (zazwyczaj konieczne jest wykonanie od jednego do trzech zabiegów), zanik usuwanej zmiany następuje samoistnie, zaś spodziewany efekt może pojawić się po kilku miesiącach. W tym czasie w odstępach 3-6 tygodniowych niezbędne są okresowe wizyty kontrolne mające na celu ocenę efektywności zabiegu, ewentualnych objawów ubocznych i wskazań do podjęcia kolejnego zabiegu. Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są:
- cukrzyca;
- ciąża;
- zaburzenia krzepnięcia krwi i bliznowce;
- stosowanie leków powodujących wzrost wrażliwości na światło;
- stosowanie antykoagulantów;
- opalona skóra oraz IV, V, i VI typ skóry;
Ze względu na te przeciwwskazania przed zabiegiem konieczna jest konsultacja lekarska, która oceni czy u pacjenta one występują. Ponadto konsultacja ta składa się z:
- zebrania wywiadu lekarskiego;
- oceny tatuażu przeznaczonego do usunięcia;
- wyjaśnienia istoty zabiegu i jego opis;
- poinformowanie o ewentualnych objawach ubocznych;
- urealnienia oczekiwań pacjenta;
Ewentualne objawy uboczne, które mogą wystąpić po i w trakcie zabiegu to:
- już w momencie strzału lasera wielu pacjentów może odczuwać dyskomfort o różnym stopniu nasilenia i różnym charakterze: kłucie, pieczenie, szczypanie (czasem może trwać nawet godzinę po zabiegu). Większość osób toleruje te odczucia, niektórzy mogą wymagać zastosowania znieczulenia;
- jako bezpośrednie efekty zabiegu mogą wystąpić rumień i obrzęk. Objawy te powinny ustąpić w ciągu kilku godzin lub dni;
- bezpośrednio po zabiegu może wystąpić również świąd (zwłaszcza w okolicy nosa i policzków);
- po zabiegu następuje zwiększenie wrażliwości skóry, więc należy unikać sytuacji narażających ja na uszkodzenia i nie stosować makijażu;
W wyniku laserowego usunięcia tatuażu bardzo rzadko występują powikłania (pojawiły się u 2% pacjentów). Zaobserwowane powikłania to:
- gojące się w ciągu dziesięciu dni pęcherze i strupy powstałe na skutek uszkodzenia ciągłości skóry;
- u osób o ciemnej karnacji lub opalonej skórze może dojść do zmian pigmentacji skóry (przebarwienia lub odbarwienia), w bardzo rzadkich przypadkach hiperpigmentacja trwa dłużej niż od trzech do sześciu miesięcy;
- na naświetlanym obszarze mogą wystąpić zasinienia skóry, ustępujące w ciągu 5-15 dni. Brązowe zabarwienie skóry może utrzymywać się do trzech miesięcy;
- u osób mających skłonność do powstawania keloidów może wystąpić bliznowacenie;
- u osób będących nosicielami opryszczki może dojść do uaktywnienia tego wirusa na naświetlanym obszarze;
Przez kilka dni po zabiegu (około czterech, pięciu dni) należy unikać wszelkich sytuacji mogących narazić skórę na uszkodzenia (intensywnych ćwiczeń fizycznych, masaży, gorących kąpieli itp.). Na naświetlaną skórę powinno się stosować preparaty nawilżające (balsamy, kremy), ale przez około cztery, pięć dni po zabiegu nie powinno się stosować na to miejsce makijażu. Przez miesiąc po zabiegu skóra nie powinna być wystawiana na działanie słońca, należy ją chronić preparatami z wysokimi filtrami. Po upływie od trzech do sześciu tygodni pacjent powinien zgłosić się na wizytę kontrolną, na której lekarz oceni efekty zabiegu i zaleci dalsze leczenie.
Za pomocą Photodermu można usuwać również:
- plamy soczewicowe zwykłe
- piegi
- plamy typu cafe au lait
- znamię Beckera
- znamię macierzyste - naevus spilus
- znamię błękitne
- brodawki łojotokowe
- melasma