Tatuaż a judaizm

W przeszłości, tatuaże były wiązane ze zdziczeniem, pogaństwem i bałwochwalstwem. W rezultacie religie, czy to chrześcijanizm czy muzułmanizm, mają tendencję do zniechęcania wiernych do robienia tatuaży. Kościoły wierzą, że jest to wola Boga.

Tatuaże świadczą o bluźnierstwie, a znakowanie w taki sposób swojego ciała to świętokradztwo.

Wydarzenia historyczne i kulturalne szczególnie uwrażliwiły tą kwestię w wierze żydowskiej.

Wielu ludzi uważa, że judaizm zakazuje tatuowania się w odpowiedzi na okrucieństwa, które wystąpiły w czasie Holocaustu. Jednak w rzeczywistości sprzeciw wobec tatuaży idzie znacznie dalej. Jest on bardziej zakorzeniony w tradycji i znajduje swe źródła w Piśmie.

Nowocześni rabini zgadzają się na tatuaże, ale tylko na typy odpowiednie dla wiary żydowskiej. Istnieją cztery główne wzory, które są akceptowane przez niektórych - choć oczywiście nie wszystkich - Żydów i żydowskich religijnych urzędników.

Żydowskie tatuaże są zdefiniowane jako tatuaże wychwalające Boga, Izrael i ciało, które jest postrzegane jest świątynią ducha. Należy zauważyć w tym miejscu, że te tatuaże są również nieco kontrowersyjne.

Cztery żydowskie wzory tatuaży, które są postrzegane jako możliwe do przyjęcia:

• Tatuaż Hebrajski - zazwyczaj są to spółgłoski hebrajskie YHWH, które są uważane za imię Boga (Pan) lub Jahwe.
• Gwiazda Dawida - tatuaż kontrowersyjny, ponieważ wielu Żydów było zmuszanych do noszenia złotych gwiazd lub umieszczania ich w oknach swoich domów w czasie panowania terroru Hitlera.
• Enneagram - (9-ramienna gwiazda) - symbolizuje dziewięć darów Ducha Świętego: miłość, radość, pokój, cierpliwość, pobłażliwość, życzliwość, lojalność, pokorę i umiarkowania. Tatuaż ten jest niejednoznaczny dla wielu chrześcijan.
• Menorah - wykorzystywane podczas żydowskiego święta Hanuka. Są wyrazem dumy z tradycji i celebracji Pana.