Krótka historia tatuażu

Tatuaż jest swojego rodzaju modyfikacją ciała, która powstaje wskutek wstrzyknięcia tuszu do skóry właściwej, w celu zmiany jej pigmentu.

Samo słowo pochodzi z języka samoańskiego od wyrazu „tatau”, czyli zdobienie. Sztuka ta ma bogatą historię, która liczy sobie już 5 tysięcy lat. Jednym z pierwszych śladów tatuowania ciała, był symbol boga słońca znaleziony na ramieniu mumii-potomka egipskich władców.

Tatuaż wykonano prawdopodobnie igłą z kości, a rolę tuszu pełniła sadza zmieszana z tłuszczem zwierzęcym.

Najbardziej znane ludy słynące z tatuaży to Celtowie i Wikingowie.

Takie zdobienie było tam przywilejem dostępnym dla nielicznych wojowników i wysoko postawionych przywódców plemiennych. Równie ważne i znaczące są zdobienia ludów Afryki i Polinezji oraz obu Ameryk.

Rodzaj tuszu, kształt tatuaży i miejsca, w których je wykonywano, wszystko to miało ogromne znaczenie.

W większości przypadków, tatuaż miał charakter rytualny, był amuletem, zdarzało się także, iż miał za zadanie odstraszać wrogów lub był sposobem na znakowanie zwierząt.

Do Europy tatuaż trafił stosunkowo późno - dopiero w XVIII wieku. Początkowo w ten sposób oznaczali się członkowie różnego rodzaju tajnych stowarzyszeń, sekt, organizacji. Stopniowo zdobienia straciły swój nobilitujący charakter i zaczęły kojarzyć się ze środowiskiem więziennym.

Od niedawna Europa znów odkryła w tatuażach artyzm. Odtąd sztuka zdobienia ciał stała się popularna wśród wszystkich grup społecznych.

Zdarzają się jednak krzywdzące i stereotypowe skojarzenia, które często powstrzymują przed podjęciem decyzji o posiadaniu tatuażu.