Historia europejskiego tatuażu

Tatuaże były powszechną praktyką w Europie już setki tysięcy lat temu. Pierwsze znamiona tatuaży odkryto już 7000 lat p.n. e w zmumifikowanym ciele człowieka.

Tatuaże w dawnych czasach miały znaczenie religijne, a także zdrowotne (bo były tatuowane wzdłuż linii ciała). Bardzo często  tatuaże symbolizowały siłę, wytrzymałość oraz przejście chłopców i dziewcząt w stan dojrzałości.

W wielu kulturach, w tym Rzymian, tatuaże używane były do oznaczania członków społeczeństwa. 

Przestępcy i niewolnicy tatuowani byli w widocznych miejscach. Tatuaże często wskazywały na brak pracy, a nawet brak realnych umiejętności pracy, gdyż zakładano, że ktoś kto miał tatuaż, miał zbyt dużo wolnego czasu. W XVIII wieku, w wyniku powiązań angielskich żeglarzy z mieszkańcami wysp Pacyfiku, tatuaż zmienił swoją rolę. Wówczas był on nie tylko symbolem piętnowania poszczególnych ludzi, ale także sposobem na ozdobienie ciała. Stawały się one coraz bardziej akceptowalne.

W różnych krajach europejskich tatuaż miał różne znaczenie.

W Danii, tatuaże herbów rodzinnych stawały się bardziej popularne i stanowią dziś część popularnej tradycji.

W Grecji, szpiedzy używali tatuaży w celu wskazania ich lojalności i rangi. To pozwoliło im rozpoznać siebie nawzajem. W wielu częściach Europy tatuaże były nadal używane doidentyfikacji przestępców, niektórych rodzajów niewolników, a nawet niektórych kategorii osób.

Niestety tatuaż w Europie ulegał zanikowi. 

W 787 roku n.e. papież zakazał tatuaży całkowicie. Wierzył, że naruszane są w ten sposób biblijnej zasady. W wyniku tego, że tatuaże zakazane zostały we wszystkich formach, ludzie wytatuowani stali się obiektem śmieszności i pogardy. Ponadto katolicy z tatuażami poddawani byli marginalizacji. Wkrótce tatuaż powrócił do swojej świetności.

Oczywiście dzisiaj przeróżne wzory tatuaży są często spotykane w Europie. Robią je zarówno mężczyźni jak i kobiety. Bardzo często ich tatuaże związane są z zawodem, który wykonują. Na przykład sportowcy tatuują się, aby wskazać na swój osobisty triumf. Z kolei wielu marynarzy nadal stosuje morskie tatuaże.